RETRO: Castlevania I (1986)
Hmm...Castlevania...to zdecydowanie jedna z moich ulubionych serii gier, w którą grałem od pierwszej części i z ciekawością obserwowałem jej postęp.Nieważne jest to, czy gram w części 2D czy 3D, to (prawie) zawsze jest to świetna pozycja, która przez 30 lat swojego rozwoju zasłużyła na wysoką pozycję w historii elektronicznej rozrywki.
Tym wstępem chciałbym zacząć mój pierwszy artykuł, oddając zarazem hołd tej wieloletniej i zasłużonej serii.
Twórcą gry jest Konami, firma, która niegdyś słynęła z wysokiej jakości produktów, co sprawiło że gracze dobrze ją kojarzyli i zostali obdarzeni przez nich sympatią i zaufaniem.Teraz, Konami skutecznie zniszczyło tę sympatię "zamrażając" lub niszcząc wybitne serie, ale o tym kiedy indziej.
Zanim przejdę do głównego obiektu tej recenzji, to wspomnę jeszcze o tym czym jest seria Castlevania:
Tym wstępem chciałbym zacząć mój pierwszy artykuł, oddając zarazem hołd tej wieloletniej i zasłużonej serii.
Twórcą gry jest Konami, firma, która niegdyś słynęła z wysokiej jakości produktów, co sprawiło że gracze dobrze ją kojarzyli i zostali obdarzeni przez nich sympatią i zaufaniem.Teraz, Konami skutecznie zniszczyło tę sympatię "zamrażając" lub niszcząc wybitne serie, ale o tym kiedy indziej.
Zanim przejdę do głównego obiektu tej recenzji, to wspomnę jeszcze o tym czym jest seria Castlevania:
"Welcome in my castle!"
Castlevania to nic innego, jak platformówka z dużą dozą elementów akcji, której fabuła obraca się wokół postaci Draculi, który wznosząc swoje zamki chce zniewolić ludzkość, za pomocą swojej armii ciemności, złożoną głównie z europejskiej mitologii i innego plugastwa.
Wbrew pozorom, fabuła jest o wiele bardziej zawiła, a część, którą omówię chronologicznie jest siódma(!), ale nie zmienia to faktu, że fabuła jest drugorzędna i ustępuje świetnej rozgrywce.
Akcja Castlevanii I umiejscowiona jest w Transylwanii, w roku 1691.Dracula wznosi kolejną fortecę, do której wybiera się członek legendarnego rodu Belmontów - Simon Belmot, uzbrojony w równie legendarny bicz o (bardzo sugestywnej) nazwie - "Vampire Killer"(z ang. Zabójca Wampirów).Zadaniem Simon'a jest oczywiście przebić się przez hordy sług Draculi i pokonanie go.
Rozgrywka głównie się opiera na walce z potworami i pokonywaniu elementów platformowych, nad którymi warto się pochylić na dłużej.
Jump!
Najprawdopodobniej, w każdej platformówce w jaką graliście była zawarta możliwość hm..wolnego skoku?Chodzi mi o trywialną rzecz, jaką jest ruch w trakcie skoku.Oczywiste?Nie w roku 1986 i w głowach twórców gry, którzy zdecydowali się na "sztywny" skok, który uniemożliwia jakikolwiek ruch w trakcie skoku.
Wbrew pozorom, rzecz bardzo utrudnia grę, a zgon z powodu ataku potwora w trakcie skoku jest chyba najbardziej powszechny sposobem na śmierć. Ciekawosta:Element ten jeszcze przez długi czas utrzymywał się w serii!
Castlevania to nic innego, jak platformówka z dużą dozą elementów akcji, której fabuła obraca się wokół postaci Draculi, który wznosząc swoje zamki chce zniewolić ludzkość, za pomocą swojej armii ciemności, złożoną głównie z europejskiej mitologii i innego plugastwa.
Wbrew pozorom, fabuła jest o wiele bardziej zawiła, a część, którą omówię chronologicznie jest siódma(!), ale nie zmienia to faktu, że fabuła jest drugorzędna i ustępuje świetnej rozgrywce.
Akcja Castlevanii I umiejscowiona jest w Transylwanii, w roku 1691.Dracula wznosi kolejną fortecę, do której wybiera się członek legendarnego rodu Belmontów - Simon Belmot, uzbrojony w równie legendarny bicz o (bardzo sugestywnej) nazwie - "Vampire Killer"(z ang. Zabójca Wampirów).Zadaniem Simon'a jest oczywiście przebić się przez hordy sług Draculi i pokonanie go.
Rozgrywka głównie się opiera na walce z potworami i pokonywaniu elementów platformowych, nad którymi warto się pochylić na dłużej.
Jump!
Najprawdopodobniej, w każdej platformówce w jaką graliście była zawarta możliwość hm..wolnego skoku?Chodzi mi o trywialną rzecz, jaką jest ruch w trakcie skoku.Oczywiste?Nie w roku 1986 i w głowach twórców gry, którzy zdecydowali się na "sztywny" skok, który uniemożliwia jakikolwiek ruch w trakcie skoku.
Wbrew pozorom, rzecz bardzo utrudnia grę, a zgon z powodu ataku potwora w trakcie skoku jest chyba najbardziej powszechny sposobem na śmierć. Ciekawosta:Element ten jeszcze przez długi czas utrzymywał się w serii!
"From this day on... The Belmont Clan will hunt the night!"
W grze jest również nierówny poziom trudności np. jeden korytarz w grze zajął mi jakieś 40 podejść!Jednak, po jakimś czasie zgony w trakcie skoków można zminimalizować, zebrać ulepszenia do broni pobocznych (np.do legendarnego już krzyża-boomerangu) i efektownie przebijać się do samego szczytu zamku.
NES a muzyka
Nie mogę też zapomnieć o świetnej muzyce w Castlevanii, która wyciska pełny potencja z konsoli Nintendo (NES), która miała mało gier z dobrą muzyką, choć muszę przyznać, że jakiś czas zajął mi z "oswajaniem" się z nią.Za pierwszym razem brałem całą grę zbyt poważnie i uważałem, że nie pasuje ona do klimatu gry.Jednak po przejściu kilku innych części zdałem sobie sprawę, że to istny majstersztyk!Moje zdanie też podziela wiele ludzi, ponieważ są nawet organizowane koncerty, składające się tylko z samego soundtrack'u z serii!
Na koniec pytanie:Czy warto zagrać w Castlevanie I, skoro gra prawdopodobnie starsza od sporej części użytkowników Bananków?
Jeszcze jak! Pomimo paru dzisiejszych problemów, to Castlevania I wciąż jest bardzo grywalna, jej grafika zestarzała się godnie, a etap skąpany w czerwieni, kończący się walką z meduzą na długo pozostanie w mojej pamięci.
Dla osób, które nie są w stanie przekonać się do 31 letniej grafiki, to powstał fanowski projekt, który zupełnie zmienia grafikę.Niestety, ma on tylko 2 etapy, ponieważ Konami zablokowało dalsze prace.
Mam nadzieję, że artykuł się spodobał i dobrze się go czytało, jestem otwarty na wszelką krytykę i rady. Do następnego! /LiquidSnake
W grze jest również nierówny poziom trudności np. jeden korytarz w grze zajął mi jakieś 40 podejść!Jednak, po jakimś czasie zgony w trakcie skoków można zminimalizować, zebrać ulepszenia do broni pobocznych (np.do legendarnego już krzyża-boomerangu) i efektownie przebijać się do samego szczytu zamku.
NES a muzyka
Nie mogę też zapomnieć o świetnej muzyce w Castlevanii, która wyciska pełny potencja z konsoli Nintendo (NES), która miała mało gier z dobrą muzyką, choć muszę przyznać, że jakiś czas zajął mi z "oswajaniem" się z nią.Za pierwszym razem brałem całą grę zbyt poważnie i uważałem, że nie pasuje ona do klimatu gry.Jednak po przejściu kilku innych części zdałem sobie sprawę, że to istny majstersztyk!Moje zdanie też podziela wiele ludzi, ponieważ są nawet organizowane koncerty, składające się tylko z samego soundtrack'u z serii!
Na koniec pytanie:Czy warto zagrać w Castlevanie I, skoro gra prawdopodobnie starsza od sporej części użytkowników Bananków?
Jeszcze jak! Pomimo paru dzisiejszych problemów, to Castlevania I wciąż jest bardzo grywalna, jej grafika zestarzała się godnie, a etap skąpany w czerwieni, kończący się walką z meduzą na długo pozostanie w mojej pamięci.
Dla osób, które nie są w stanie przekonać się do 31 letniej grafiki, to powstał fanowski projekt, który zupełnie zmienia grafikę.Niestety, ma on tylko 2 etapy, ponieważ Konami zablokowało dalsze prace.
Mam nadzieję, że artykuł się spodobał i dobrze się go czytało, jestem otwarty na wszelką krytykę i rady. Do następnego! /LiquidSnake
