Wiedźmin – pierwsza część polskiej serii RPG-ów

Uwaga!!! Recenzja zawiera spoilery do fabuły gry. Jeśli zamierzasz ją przejść i nie chcesz zepsuć sobie zabawy nie czytaj jej ;)
W roku 2007 na świat wyszła pierwsza część dzisiaj znanej już na całym świecie serii Wiedźmin - debiutanckiego tworu polskiego studia CD Project RED, odpowiedzialnego później za kolejne dwie części przygód Białego Wilka. Sam jak przez mgłę wspominam pierwsze zwiastuny gry ale pamiętam, że widząc Geralta zabijającego potwora w ciemnym lochu albo spacerującego po Wyzimie bardzo chciałem w ową grę zagrać na swoim domowym komputerze. Niestety poza zbyt niskimi parametrami mojego PC-ta dochodziła również cena i dostępność pierwszego Wiedźmina. Jako mały dzieciak nie miałem skąd wziąć pieniędzy na zakup nowej gry, a nawet gdybym takowe pieniądze posiadał to nie miałbym gdzie jej kupić. Koniec końców grę zakupił mój brat jakieś dwa lata temu, a rok później dostałem ją za darmo przy rejestracji do bety Gwinta. Pierwsze dwie próby przejścia gry zakończyłem jeszcze w pierwszej lokacji po tym jak pomimo wielu kliknięć nie udało mi się zadać mojemu przeciwnikowi nawet najmniejszych obrażeń. Dopiero przy trzeciej próbie brat raczył mi wytłumaczyć niecodzienny system walki w pierwszym Wieśku i rozpocząłem moją przygodę...

Gra od strony graficznej jak na swoje czasy prezentowała nienajgorszy poziom jednak z powodu dość przygnębiającego klimatu (szare chaty, szarzy ludzie, smród, bród i deszcz) wiele razy odchodziłem od gry wracając do niej dopiero po kilku miesiącach. Od ponurego nastroju dane jest graczowi odpocząć dopiero mniej więcej w połowie gry kiedy to po ucieczce z Wyzimy trafiamy do wsi Odmęty. Tam nasze oczy możemy ukoić słońcem, kwiecistymi polami, i łąkami oraz przejść się po plaży. Jednak jeśli ktoś jest członkiem subkultury emo albo zwyczajnie nie przeszkadza mu szarość i dystopijność otaczającego go świata to gra prezentuje się dość dobrze. Ciężko jednak wymazać z pamięci zdeformowaną twarz Zoltana o_o. Z pewnością największą zaletą pierwszej odsłony Wiedźmina jest wciągająca i trzymająca w napięciu fabuła. Już wydaje nam się, że jesteśmy bliscy rozwiązania sprawy detektywistycznej aż tu nagle w kanałach znajdujemy rozkładające się ciało naszego detektywa, z którym jeszcze przed momentem rozmawialiśmy, już mamy być aresztowani, a tu ni stąd ni z owąd zostajemy teleportowani do zupełnie nowej lokacji itp. Dość ciekawą rzeczą są wprowadzone do gry znajdźki niespotykane w innych grach tj. karty ale jako iż nie jest to ani wada ani zaleta Wiedźmina to nie mam zamiaru się nad tym elementem rozwodzić. Przechodząc jednak do wad gry, z pewnością należy tu wspomnieć o niejasnych statystykach broni przez co ciężko jest stwierdzić czy posiadana przez nas broń jest lepsza od tej dopiero co znalezionej. Innym mankamentem jest wcześniej wspomniany system walki, który był przez większość gry bardzo upierdliwy kiedy trzeba było ciągle zmieniać style walki czy w odpowiednim momencie klikać i puszczać klawisz myszki w celu zadania obrażeń.

PODSUMOWANIE:
Gra jak na miejsce oraz czas powstania, a także fundusze, którymi dysponowali twórcy wypada bardzo dobrze i jest godnym początkiem serii przygód Geralta z Rivii. Posiada wyważony poziom trudności, bardzo dobrą oprawę audiowizualną oraz wspaniałą fabułę, której ze świecą szukać w kontynuacji jaką jest część druga czyli Wiedźmin 2 Zabójcy Królów ale o tym może kiedy indziej. Póki co pozostawiam was z krótkim podsumowaniem gry i zachęcam do samodzielnego jej przejścia:)
Zalety:

• bardzo dobra, rozbudowana i wciągająca fabuła
• dobra jak na tamte czasy oprawa graficzna
• bardzo dobra muzyka i udźwiękowienie
• ciekawe postaci i lokacje
• wyważony poziom trudności

Wady:

• przygnębiający klimat przez większość gry
• przekombinowany system walki
• miejscami sztuczne przeciąganie fabuły
• niejasne statystyki przedmiotów